Obecnie bardzo często można usłyszeć pogląd, że wydarzenia zapisane w Piśmie Świętym, a szczególnie w tej jego części, którą nazywamy Starym Testamentem to zbiór bajek, a nie opis historycznych wydarzeń, które faktycznie miały miejsce. Postaramy się udowodnić, że istnieją dowody historyczne i archeologiczne potwierdzające autentyczność opisów biblijnych.
W artykule „Publikujemy niezwykły dowód na stworzenie Ziemi”
wykazaliśmy, że istnieją naukowe dowody na STWORZENIE naszej planety. Przesuniemy się teraz nieco w czasie i pokażemy, że znane są
historyczne i archeologiczne świadectwa potwierdzające wyjście Izraelitów z Egiptu
dokładnie tak jak zostało to opisane w Starym Testamencie.
Należy zdać sobie sprawę z tego, że starożytny Egipt był światowym mocarstwem i jego władców cechowała silna duma narodowa. Wszelkie porażki i klęski tego kraju były minimalizowane, ukazywane jako zwycięstwa lub w ogóle nie wspominane w egipskich zapiskach i kronikach. Egipt był „zawsze” zwycięski a wszyscy jego władcy waleczni jak „lwy”. Poniżająca klęska jaka spotkała kraj potężnego faraona i jego wojsko z ręki bezpaństwowych pastuchów-niewolników i ich nieznanego Boga była czymś, o czym Egipcjanie i ich kapłani woleli zapewne jak najszybciej zapomnieć. Ta porażka stała się tematem tabu: należało wymazać wszelki ślad po niej, zatuszować całą „sprawę” i udawać przed okolicznymi państwami, że tak na prawdę to nic się nie stało i Egipt ma się dobrze. W przeciwnym razie wszystkie okoliczne ludy rzuciłyby się na kraj faraonów jak sępy na żer.
Pomimo silnej propagandy panującej w starożytnym Egipcie zachował się do naszych czasów dokument opisujący klęski i chaos jakie niegdyś spotkały Egipt. Papirus Ipuwera[2] został odkryty w XIX w. i wziął nazwę od swego autora, Egipcjanina Ipuwera. Oficjalna nazwa tego dokumentu do Leiden Papyrus #344[3], od nazwy holenderskiego miasta Lejdy, w którym się on obecnie znajduje. Papirus ten został przetłumaczony w muzeum w Lejdzie przez Alana Gardinera[4]. Sir Alan H. Gardiner był pierwszym egiptologiem, który zbadał ten tekst szczegółowo i w roku 1909 zaprezentował wyniki swojej pracy w publikacji pt. „The Admonitions of an Egyptian Sage[5]„. Utwór ten przedstawia serię nieszczęść i kataklizmów połączonych z rozruchami i chaosem społecznym, które nawiedziły Egipt. Mędrzec Ipuwer zwraca się do faraona, którego imię zapewne znajdowało się kiedyś na brakującej dziś części dzieła i oskarża króla o nieudolne rządy. Pełną treść papirusu można znaleźć w książce „Admonitions of an Egyptian from a heiratic papyrus in Leiden[6]” (Napomnienia Egipcjanina z papirusu hieratycznego w Lejdzie). Można to także ściągnąć z Internetu. Tłumaczenie na angielski znajduje się pod adresem: http://raseneb.tripod.com/Ipuwer.htm[7]
Gardiner zakładał, że opisane w dokumencie wydarzenia dotyczą Pierwszego Okresu Przejściowego[8] jednak na przestrzeni wielu lat badacze doszli do wniosku, że Ipuwer opisuje Drugi Okres Przejściowy[9]. Utwór opisuje co dzieje się w Egipcie:
- grabieże, bandytyzm, wrogość, krzywda, zamieszki, terror
- zamęt, chaos, ruina
- niepewność jutra, smutek, narzekanie, głód, niepłodność wśród kobiet, ludzie życzą sobie śmierci
- nomy spustoszone, podatki nie wpływają do skarbca
- niewolnicy sprzeciwiają się swym panom i grabują ich mienie, brak widocznej różnicy pomiędzy ludźmi szlachetnego pochodzenia a tymi z najniższych klas społecznych, biedni stali się bogaczami a dawni bogacze – biedakami
- plemiona pustyni (barbarzyńcy spoza Egiptu) zapełnili kraj
- urzędy, świątynie i piramidy są grabione a ich tajemnice stają się powszechnie wiadome
- spełnienie tego o czym mówili przodkowie
Papirus Ipuwera mówi o wydarzeniach i zjawiskach, które żywo przypominają to, co działo się w Egipcie w czasie kiedy według Biblii Hebrajczycy mieli opuścić ten kraj ich niewoli. Wielu ludzi dostrzegło podobieństwo księgi Exodus do papirusu Ipuwera.
W poniższej tabeli fragmenty Papirusu Ipuwera zestawiono z wersetami z biblijnej Księgi Wyjścia
| PAPIRUS IPUWERA | Księga Wyjścia |
| Cudzoziemcy stali się ludźmi wszędzie… (1:2)** | Rzekł on do ludu swego: Oto lud izraelski stał się liczniejszy i potężniejszy od nas. Postąpmy więc z nim mądrze, aby się nie mnożył. Bo gdyby nas zaskoczyła wojna, mógłby także on przyłączyć się do naszych wrogów, walczyć przeciwko nam i ujść z kraju. (Wj.1:9-10) |
| Zaprawdę, rzeka jest krwią, jednak ludzie piją z niej. Ludzie wzdragają się przed ludzkimi istotami i pragną wody. (2:10)* / Czemuż zaprawdę, Rzeka jest krwią. Jeśli kto się z niej napije, to odrzuca (to) jako ludzkie i pragnie wody.** | Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak rozkazał Pan: Podniósłszy laskę uderzył wody Nilu na oczach faraona i na oczach jego sług; i wszystka woda w Nilu zamieniła się w krew, i wyginęły ryby w Nilu, i Nil zaczął cuchnąć, tak że Egipcjanie nie mogli pić wody z Nilu. A krew była w całej ziemi egipskiej. (Wj.7:20-21) |
| Zaprawdę, bramy, kolumny i mury są spalone, podczas gdy sala pałacowa stoi mocno i trwa. (2:10)* Zaprawdę, drzewa są powalone a gałęzie ogołocone. (4:11)* | I wyciągnął Mojżesz laskę swoją ku niebu, a Pan zesłał grzmoty i grad, i ogień spadł na ziemię – Pan spuścił grad na ziemię egipską. A grad i ogień, nieustannie błyskający wśród gradu, był bardzo groźny; czegoś podobnego nie było w całej ziemi egipskiej, odkąd była zamieszkana. Grad zabił w całej ziemi egipskiej wszystko, co było na polu, zarówno ludzi jak i bydło; grad zniszczył też całą roślinność i połamał wszystkie drzewa na polu. (Wj.9:23-25) |
| Czemuż zaprawdę, ziarno zginęło z każdej strony… Każdy mówi: „Nie ma nic!” Magazyn jest opustoszony; (6:3)** | I szarańcza przyleciała nad całą ziemię egipską, i osiadła w bardzo wielkiej ilości na całym obszarze Egiptu. Nie było przedtem takiej ilości szarańczy ani już nie będzie. Pokryła ona całą powierzchnię ziemi, tak że ziemia pociemniała. I pożarła całą roślinność ziemi i wszelki owoc drzew, który pozostawił grad. Nie pozostała żadna zieleń na drzewach ani żadna roślinność w całej ziemi egipskiej. (Wj.10:14-15) |
| Wszystko jest ruiną! (3:8)** | A słudzy faraona rzekli do niego: Jak długo będzie nam ten człowiek przynosił nieszczęście? Wypuść tych ludzi, aby służyli Panu, Bogu swemu. Czy jeszcze nie rozumiesz, że Egipt ginie? (Wj.10:7) |
| Ubodzy ludzie [… kraj] nie jest rozświetlony z tego powodu. (9:11)* | Rzekł więc Pan do Mojżesza: Wyciągnij rękę swoją ku niebu i nastanie nad całą ziemią egipską ciemność tak gęsta, że będzie można jej dotknąć. I wyciągnął Mojżesz swą rękę ku niebu, i nastała gęsta ciemność w całej ziemi egipskiej przez trzy dni. Przez trzy dni nie widział jeden drugiego i nikt nie mógł wstać z miejsca swego; ale wszyscy synowie izraelscy mieli światło w siedzibach swoich. (Wj.10:21-23) |
| KOMENTARZ: INNE POWSZECHNIE PRZYJĘTE TŁUMACZENIE TEGO FRAGMENTU PAPIRUSU TO KRAJ (ZIEMIA) JEST BEZ ŚWIATŁA. (9:11)** | |
| … zaraza jest w całym kraju, krew jest wszędzie, śmierci nie brak … (2:3)* Zaprawdę, wielu zmarłych jest grzebanych w rzece; strumień jest grobem i miejscem balsamowania stał się strumień. (2:4)* Zaprawdę, niewielu jest ludzi i ten, który umieszcza swojego brata w ziemi jest wszędzie. (2:13)* Dzieci, o które (niegdyś) się modlono są (teraz) rozłożone na wysokim gruncie… (4:5)** | I rzekł Mojżesz: Tak mówi Pan: O północy przejdę przez Egipt. I pomrą wszyscy pierworodni w ziemi egipskiej, od pierworodnego syna faraona, który miał zasiąść na jego tronie, aż do pierworodnego syna niewolnicy, która jest przy żarnach, i wszelkie pierworodne bydła. I powstanie wielki krzyk w całej ziemi egipskiej, jakiego przedtem nie było i potem nie będzie. (Wj.11:4-6) O północy zabił Pan wszystkich pierworodnych w ziemi egipskiej, od pierworodnego syna faraona, który miał zasiąść na jego tronie, aż do pierworodnego syna więźnia, który był w więzieniu, i wszelkie pierworodne bydła. I wstał faraon tej nocy, on i wszyscy dworzanie jego, i wszyscy Egipcjanie; i powstał wielki krzyk w Egipcie, gdyż nie było domu, w którym nie byłoby umarłego. (Wj.12:29-30) I nalegali Egipcjanie na lud, by ich śpiesznie wyprawić z kraju, bo mówili: Wszyscy pomrzemy. (Wj.12:33) |
| Każde miasto mówi: „Wypędźmy wielu spomiędzy nas. (2:5)** | I rzekł Pan do Mojżesza: Teraz zobaczysz, co uczynię faraonowi, że zmuszony silną ręką wypuści ich i zmuszony silną ręką wypędzi ich z ziemi swojej. (Wj.6:1) |
| Zaprawdę, złoto i lapis lazuli, srebro i turkus, karneol i ametyst, kamień-Ibhet i […] zawieszone są na szyjach niewolnic. (3:2)* Brakuje złota […] i materiały dla każdego rodzaju rzemiosła się skończyły. (3:5)* Spójrz, żadni rzemieślnicy nie pracują, gdyż wrogowie kraju uczynili biednymi jego rzemieślników. (9:9)* | Sprawię też, że lud ten znajdzie łaskę w oczach Egipcjan i gdy wychodzić będziecie, nie wyjdziecie z próżnymi rękami. Niech więc każda kobieta wyprosi od sąsiadki swojej i od współmieszkanki domu swego przedmioty ze srebra i złota oraz szaty; włożycie je na synów i na córki wasze i tak złupicie Egipt. (Wj.3:21-22) I synowie izraelscy uczynili tak, jak kazał Mojżesz, i pożyczyli od Egipcjan srebrne i złote przedmioty oraz szaty. A Pan usposobił Egipcjan życzliwie do ludu, tak że im pożyczyli; i tak złupili Egipcjan. (Wj.12:35-36) |
| KOMENTARZ: GDY MOJŻESZ POLECIŁ IZRAELITOM POD GÓRĄ SYNAJ, BY PRZYNOSILI SWE DARY NA WYKONANIE NAMIOTU-ŚWIĄTYNI WIDAĆ, ŻE HEBRAJCZYCY PRÓCZ ZŁOTA I SREBRA WYNIEŚLI Z EGIPTU TAKŻE WIELE INNYCH KOSZTOWNOŚCI: PRZYCHODZILI ZARÓWNO MĘŻCZYŹNI, JAK KOBIETY, I PRZYNOSILI WSZYSCY, KTÓRZY BYLI OCHOTNEGO SERCA, OBRĄCZKI I KOLCZYKI, I PIERŚCIENIE, I NASZYJNIKI, WSZELKIE PRZEDMIOTY ZŁOTE, I KAŻDY SKŁADAŁ DAR OFIARNY ZE ZŁOTA PANU. KAŻDY TEŻ, KTO POSIADAŁ FIOLETOWĄ I CZERWONĄ PURPURĘ, KARMAZYN DWAKROĆ BARWIONY, BISIOR, SIERŚĆ KOZIĄ, SKÓRY BARANIE NA CZERWONO BARWIONE, SKÓRY BORSUCZE, PRZYNOSIŁ JE. KTOKOLWIEK ZAŚ OFIAROWAŁ DAR OFIARNY ZE SREBRA LUB Z MIEDZI, SKŁADAŁ TO W DARZE OFIARNYM DLA PANA; KAŻDY TEŻ, KTO POSIADAŁ DRZEWO AKACJOWE, PRZYNOSIŁ JE NA WYKONANIE RÓŻNYCH PRAC. […] KSIĄŻĘTA ZAŚ PRZYNOSILI KAMIENIE ONYKSOWE I DROGIE KAMIENIE NA NARAMIENNIK I NA NAPIERŚNIK, WONNOŚCI I OLIWĘ DO OŚWIETLANIA I DO OLEJU NA NAMASZCZENIE, I DO WONNEGO KADZIDŁA. (WJ.35:22-24.27-28) | |
| Spójrz, ogień wstąpił na wysokość, i jego palenie idzie naprzód przeciw wrogom kraju. (7:1)* | A Pan szedł przed nimi w dzień w słupie obłoku, by ich prowadzić w drodze, a w nocy w słupie ognia, aby im świecić, żeby mogli iść dniem i nocą. Nie ustępował sprzed ludu słup obłoku w dzień ani słup ognia w nocy. (Wj.13:21-22) |
| KOMENTARZ: INNE POWSZECHNIE PRZYJĘTE TŁUMACZENIE TEGO FRAGMENTU PAPIRUSU TO ‚SPÓJRZ, OGIEŃ WSTĄPIŁ NA WYSOKOŚĆ. JEGO PŁOMIEŃ IDZIE PRZED WROGAMI KRAJU.’ (7:1)** |
* tłumaczenie Gardinera
** tłumaczenie Wilsona
Oprócz powyższych fragmentów papirus Ipuwera zawiera wiele innych stwierdzeń,
które można łatwo odnieść do tego co działo się w Egipcie przed i po exodusie Hebrajczyków, np. „Spójrz, bydło jest (pozostawione) samopas, (bo) nie ma nikogo, by się nimi zająć. Każdy bierze dla siebie i wypala (na nich) swoje imię…” (9:4) [wg Wilsona]. Biblia mówi, że Hebrajczycy byli „zawodowymi” pasterzami, toteż już na początku faraon powierzył im swoje kozy i owce. W księdze Genesis czytamy: „Ziemia egipska stoi dla ciebie otworem. W najlepszej części kraju daj mieszkanie ojcu swemu i braciom swoim, niech mieszkają w krainie Goszen. Jeśli zaś wiesz, że są między nimi ludzie dzielni, uczyń ich nadzorcami trzód, które do mnie należą” (Rdz. 47:6). Wiedząc jednak, że Izraelici hodowali także bydło rogate należy przypuszczać, że wielu z nich było nadzorcami stad królewskich. Gdy Hebrajczycy opuścili kraj, spora część stad i trzód faraona pozostała bez opieki.
Jak widać mamy do czynienia z historycznym dowodem potwierdzającym wydarzenia opisane w Biblii. Dokument Ipuwera to relacja dotycząca wyjścia Izraelitów z Egiptu opisana ze strony Egipcjan, zapis biblijny to obraz wydarzeń widzianych oczami Izraelitów, stąd pewne rozbieżności w tekstach jednak sens obu dokumentów jest bardzo podobny.
AL | potop-exodus.w.interia.pl