Panie Boże mój, już teraz przyjmuję z ręki Twojej z poddaniem się i ochotą każdy rodzaj śmierci, jaki Ci się będzie podobało zesłać na mnie wraz ze wszystkimi jego troskami, cierpieniami i bólami. Amen.
Ojciec św. Pius X dekretem św. Kongregacji odpustów „urbis et orbis” z dnia 9 marca 1907 r. nadał odpust zupełny na godzinę śmierci każdemu wiernemu, który w dniu dowolnie obranym po należytym odprawieniu spowiedzi i przyjęciu Komunii św. ze szczerym uczuciem miłości ku Bogu odmówi poniższy akt poddania się i gotowości przyjęcia z ręki Boga każdego rodzaju śmierci.
Jest to odpust nadzwyczajny, który zachowanym będzie na chwilę śmierci, chociaż warunki jego wypełnione raz w życiu, dalekie jeszcze będą do tej ostatniej chwili.
SKARBY NIEBA, 1928, Nihil obstat 1930 r. | sanctus.pl
W ostatnich chwilach życia odbywa się straszna walka szatana o naszą duszę,gdyż i on wie,jak wielka,niezmierzona jest jej wartość.Usiłuje więc podkopać w nas ufność w Miłosierdzie Boże i tymi grzechami,do których nas kusił,te nam-jeśli wszystkie niewyspowiadane-stawia przed oczy. Taki wiec odpust zupełny na godzinę śmierci- z przedłużonym działaniem-może ratować nam życie wieczne.A to będzie wówczas najważniejsza rzecz w życiu!
Yyyy… Nie jest to usankcjonowane prawem Kościelnym bo nie ma podstawy biblijnej. W każdym momencie i śmierci też, chodzi o świadomy i dobrowolny wybór Boga, który jest sprawiedliwym sędzią. Więc żadna raz wypowiedziana formuła nic nie zmieni, bo nie jesteśmy makigami i czarownikami a wierzącymi katolikami, którzy codziennie a zwłaszcza w godzinie śmierci mają się nawracać. Amen
Wiara katolicka opiera się nie tylko na Piśmie Świętym, ale również na Tradycji Kościoła, która jest równie ważnym źródłem objawienia. Katechizm Kościoła Katolickiego wyraźnie podkreśla, że „Święta Tradycja i Pismo Święte są ze sobą ściśle złączone i przenikają się nawzajem” (KKK 80). Tradycja ta obejmuje nauczanie Ojców Kościoła, soborów, duchownych i papieży, którzy przez wieki, pod natchnieniem Ducha Świętego, kształtowali nauczanie Kościoła.
Modlitwy i formuły ustanowione przez papieży, takie jak ta przez św. Piusa X, są wyrazem wiary i pobożności, które pomagają wiernym zbliżyć się do Boga. Nie są „magicznymi zaklęciami”, ale narzędziami, które prowadzą do nawrócenia serca i świadomego wyboru Boga. Papież, jako następca św. Piotra, ma szczególną rolę w prowadzeniu Kościoła i wskazywaniu dróg modlitwy i zbawienia, zgodnie z nauczaniem Chrystusa, który powiedział do Piotra: „Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie” (Mt 16,19).
Zatem zarówno Biblia, jak i Tradycja, której częścią są ustanowienia papieży, stanowią fundament wiary katolickiej. Modlitwy te mają na celu przypomnienie nam o codziennym nawracaniu i świadomym wyborze Boga, który jest naszym sprawiedliwym sędzią. Amen.