GRZECHY WOBEC BLIŹNIEGO

– przechodzić obojętnie obok potrzeb i cierpień ludzkich
– nosić w sercu gniew i nienawiść, żyć w niezgodzie bez podejmowania prób pojednania, żywić w sobie ducha zemsty i odwetu
– znieważać ludzi epitetami, przekleństwami, gestami, czynami
– szargać opinię drugiej osoby przez obmowy, plotki, posądzenia, podejrzenia, oszczerstwa, donosy
– nie odwoływać niesłusznych zarzutów, nie naprawiać szkód moralnych i materialnych
– pozywać przed sąd lub kolegium bez słusznej sprawy
– nie dawać możliwości samoobrony „oskarżonemu” lub „osądzonemu”
– „wykańczać” swoich przeciwników lub ludzi niemiłych, wykorzystując swoje stanowisko, znajomości itp
– traktować pracowników jako bezosobową siłę roboczą, nie służyć im pomocą, radą – pogardzać innymi z racji niższego wykształcenia, stanowiska, innej religii, narodowości, rasy
– załatwiać sprawy poza kolejką
– nie ustępować miejsca osobom starszym, chorym lub słabym
– przychodzić nie w porę, wykorzystywać dobroć i gościnność innych, zanudzać swoimi sprawami i gadulstwem, nie chcieć i nie umieć słuchać innych
– nie szukać okazji by ludziom pomagać, sprawić im radość, nieść pokój i miłość
– nie walczyć z egoizmem i pychą

Miłość narzeczeńska

– nie odróżniać miłości od pożądania
– podzielać poglądy o „próbnych” pożyciach przedmałżeńskich, wymagać ich lub propagować jako „dowód” miłości
– nie brać odpowiedzialności za osobę, której wyznało się swą miłość lub co do której nie żywi się wzajemnego uczucia miłości, redukując daną osobę do przedmiotu użycia i dostarczenia zmysłowej przyjemności
– namawiać do pożycia cielesnego lub stwarzać ku temu okazje przez podniecające zabawy, pieszczoty, autostop, wycieczki we dwoje, lekturę, filmy pornograficzne, nieprzyzwoite żarty itp
– ośmieszać dziewictwo i czystość
– nie dbać o skromność ubioru
– deprawować osoby nieletnie
– wykorzystywać chwile słabości drugiej osoby, usprawiedliwiając się, że „ona tego chciała”
– szantażować opuszczeniem, zerwaniem narzeczeństwa, jeśli nie da „dowodu miłości”
– namawiać do zabójstwa nienarodzonego dziecka, dopuszczać się aborcji
– dążyć do małżeństwa pomimo schorzeń mogących genetycznie obciążyć potomstwo
– nie przygotowywać sie na płaszczyźnie religijno-moralnej oraz materialnej do życia w małżeństwie i rodzinie
– nie przepajać miłości erotycznej miłością Boga przez wspólne uczestniczenie we Mszy św., przyjmowanie sakramentów

Miłość małżeńska i życie seksualne w małżeństwie

– traktować małżeństwo jako czysto prawny, a nie osobowy i sakramentalny związek dwojga ludzi sobie równych
– dysponować sobą, zdrowiem, wartościami moralnymi i materialnymi bez liczenia się ze współmałżonkiem
– zaniedbywać na co dzień wobec współmałżonka oznak delikatności, miłości, wymogów grzeczności i kultury
– jednostronnie, arbitralnie i despotycznie załatwiać sprawy rodziny i domu
– uchylać się od czynnego udziału w spełnianiu prac i posług domowych, przeceniać własny wkład w dobro wspólne
– poniżać swą godność, zakłócać spokój i ład pożycia małżeńskiego nadużywaniem alkoholu
– podnosić głos, stwarzać klimat napięć i niepokoju, ulegać irytacji
– obrażanie się i dąsanie
– maltretować fizycznie lub moralnie współmałżonka
– w konfliktach widzieć winę tylko współmałżonka
– przypominać i wypominać grzechy przeszłości, niedotrzymane obietnice itp.
– za wszelką cenę dążyć do wykazania i przeprowadzenia „swojej” racji
– cieszyć się z upokorzenie i porażek współmałżonka
– nie interesować się pracą zawodową i sukcesami współmałżonka
– nie znajdować słowa uznania i pochwały za wkład pracy, sukcesy i gusty współmałżonka
– przesadnie chwalić inne żony lub mężów wobec współmałżonka
– nie zdobywać się na uśmiech i humor nawet pomimo zmęczenia i kłopotów
– trawić czas na spotkania koleżeńskie, gry, rozrywki kosztem rodziny
– poświęcać rodzinę dla innych zajęć
– nie mieć czasu dla żony, męża i dzieci
– nie dbać o wspólne imprezy i rozrywki : wczasy, wycieczki, teatr, kino, odwiedziny
– nie otaczać należytą troską chorego lub cierpiącego współmałżonka
– zaniedbywać należne obowiązki względem rodziny, współmałżonka, odmawiać szacunku jego rodzicom, krewnym, wydawać o nich ujemne sądy, wyrażać się z lekceważeniem, nie szanować uczuć miłości u swego współmałżonka do swych rodziców, krewnych
– nie dążyć do stworzenia w małżeństwie wspólnoty materialnej
– trwonić nieodpowiedzialnie pieniądze na zbyteczne sprawy: alkohol, stroje, przyjęcia
– zaniedbywać wspólną modlitwę, wspólne uczestniczenie we Mszy św., wspólne przystępowanie do sakramentów świętych
– szukać w małżeństwie tylko przeżyć zmysłowych
– w pożyciu małżeńskim nie liczyć się ze stanem psychicznym i fizycznym współmałżonka, nie znać naturalnej metody poczęć, zmuszać do używania środków antykoncepcyjnych lub samemu je używać
– nie liczyć się z kulturą, skromnością i delikatnością, przyjmować i narzucać postawy, czynności i gesty uwłaczające godności człowieka i chrześcijanina
– z egoizmu, małoduszności i wygodnictwa ograniczać ilość potomstwa
– traktować sprawę dzietności rodziny jako autonomiczną, prywatną, bez rozliczeń z Bogiem
– źle wyrażać się o rodzinach wielodzietnych
– odmawiać bez powodu pożycia małżeńskiego
– zatruwać siebie i współmałżonka zazdrością i nieuzasadnionymi podejrzeniami
– nawiązywać flirty, uprawiać stosunki pozamałżeńskie
– straszyć współmałżonka rozwodem lub naprawdę do niego dążyć
– po rozwodzie cywilnym wstępować w nowe związki małżeńskie
– nie chcieć przebaczyć i pojednać się po grzechu wiarołomstwa
– nie dziękować nigdy Bogu za radość życia i pożycia małżeńskiego